เห็นช้างขี้ ขี้ตามช้าง

 

 ทําเลียนแบบคนใหญ่คนโตหรือคนมั่งมีทั้ง ๆ ที่ตนไม่มีกําลังทรัพย์หรือความสามารถพอ มีความหมายอย่างเดียวกับเห็นเขาขึ้นคานหาม เอามือประสานก้น หรือเห็นเขาขึ้นคานหาม เอามือประสานรัดก้น.

 คำสุภาษิตพังเพยไทยบทนี้ หมายความว่าคนเราต้องรู้จักสถานะภาพของตัวเองว่า เรามีสถานะภาพเป็นอย่างไร ฐานะร่ำรวยหรือยากจน ถ้าจะใช้คำพูดให้ตรงลงไปอีก ก็คือ คนเราต้องรู้จักประมาณตน ว่าตัวเองมีศักยภาพแค่ไหน ไม่ใช่เห็นคนอื่นเขาทำอะไรก็ทำตาม เขามีอะไรก็มีตาม โดยไม่ดูว่าตนเองมีศักยภาพที่จะทำ จะมี และจะเป็นได้อย่างเขาหรือเปล่า คนไทยสมัยโบราณคงเห็นคนไทยด้วยกันมีนิสัยชอบทำอะไรเกินตัว อยากได้มากกว่าที่ตนสามารถจะมีได้ อยากเป็นมากกว่าที่ตนสามารถจะเป็นได้ ไม่รู้ว่าศักยภาพของตนควรทำได้แค่ไหน และเป็นได้แค่ไหน เลยกลายเป็นว่าไปแข่งขันกับคนที่เขามีศักยภาพที่มากกว่าตนเอง เช่น ตนเองมีรายได้เดือนละหมื่นกว่าบาท แต่เห็นคนข้างบ้านขับรถเบนซ์ ก็อยากมีอย่างเขา ก็เลยพูดสอนเป็นคำสุภาษิตพังเพยว่า “เห็นช้างขี้ อย่าไปขี้ตามช้าง” คือ อย่าไปทำอะไรอย่างที่คนอื่นทำ ถ้าศักยภาพของเรามีไม่ถึง ความหมายของคำนี้จึงค่อนข้างที่จะเป็นปรัชญา ไม่ใช่หมายความตามตัวหนังสือแต่อย่างใด